In oktober vorig jaar ontdekte ik tijdens een retraite over connectie, dat ik mezelf een enorme hoeveelheid verbinding ontneem. Ik heb namelijk ooit intimiteit en seksualiteit op elkaar geplakt. Uit angst dat intimiteit het signaal afgeeft dat ik open sta voor seksualiteit, hield ik dat in z’n geheel af bij iedereen anders dan mijn partner. En als je intimiteit niet toelaat, ontstaat er ook weinig verbinding.
Intimiteit kan voor mij al zo simpel zijn als ‘echt’ oogcontact maken of een ‘echte’ knuffel geven. Je kent misschien wel het verschil tussen een ‘ik sla even snel m’n armen om je heen en laat je dan zo gauw mogelijk weer los’ knuffel en een knuffel waarbij je daadwerkelijk even contact maakt (zowel fysiek als emotioneel).
Op ontdekkingstocht: tantra & zouk
Vanuit een verlangen naar meer verbinding, nam ik me dus aan het einde van die retraiteweek voor om me meer open te stellen voor intimiteit. Zo begon ik in januari met Zouk dansen. Een van oorsprong Braziliaanse partnerdans, waar bewuste aanraking en intimiteit zónder seksualiteit een centrale rol speelt. Ik hou van dansen, dus dat leek me het perfecte (semi veilige) middel om dit spannende onderwerp te gaan verkennen.
Binnen de Zouk wereld bleek er een substroming te bestaan, waar de dans benaderd wordt als spiegel voor persoonlijke en spirituele ontwikkeling. Precies wat ik zocht… Ik ging op ontdekkingstocht en zo kwam ik terecht bij een Tantra into Zouk weekend. Bij Tantra denk je mogelijk gelijk aan seksualiteit en dat is er vaak ook onderdeel van, maar het is veel meer dan dat. En in dit weekend ging het juist niet om seksualiteit.
Contact maken vanuit behoeftes, verlangens en grenzen
Waar het wel over ging is contact maken vanuit alles wat je bent, waarbij je super helder bent over je behoeftes, verlangens én grenzen (wat overigens in seksualiteit ook heel belangrijk is, maar dat terzijde).
Dit weekend ontketende in mij een hele rits aan ontdekkingen.
Om mezelf open te kunnen stellen voor intimiteit, is het cruciaal dat ik mijn grenzen helder kan stellen
Om mijn grenzen helder te stellen, is het super belangrijk dat ik mijn behoeftes en verlangens helder kan communiceren (grenzen stellen gaat namelijk zowel over wat je NIET wilt, als over wat je WEL wilt).
Ik vind het verdomde moeilijk om mijn behoeftes en verlangens uit te spreken als daar direct iemand anders bij betrokken is.
Doordat ik dat moeilijk vindt en dus niet zo snel doe, vertrouw ik mijn eigen grenzen niet, want hoe weet dat ik als het erop aankomt wel durf te zeggen wat wel en niet ok is voor mij?
In de kern vertrouw ik mijzelf dus niet helemaal en houd ik intimiteit dus niet op afstand uit angst voor wat de ANDER zou kunnen denken of doen, maar voor wat ik ZELF zou toelaten.
Kloink kloink kloink kloink…
De kwartjes bleven me om de oren vliegen… Allemaal inzichten, die in de afgelopen jaren allemaal al wel eens voorbij waren gekomen, regen zich aan elkaar tot een totaalplaatje.
En eerlijk is eerlijk het bracht me ook wel even van mijn stuk. Want wat betekent het als ik mijzelf niet vertrouw?
Vertrouwen en veiligheid
Eén consequentie van mezelf niet vertrouwen is dat ik mijn veiligheid vaak bij anderen zoek. Ik kan me goed openstellen als ik me (1) in een context bevind waar de kaders super helder zijn (zoals een programma voor persoonlijke ontwikkeling) en/of (2) met iemand ben die voor mij heel voorspelbaar en leesbaar is (eigenlijk is dat vaak iemand die zelf heel helder is over zijn/haar behoeftes en verlangens).
Daarmee leg ik mijn gevoel van veiligheid dus in handen van iemand anders en hoe ik me voel is afhankelijk van met wie en waar ik ben. Deels is dat op te lossen door constant situaties en mensen op te zoeken waar(bij) ik me veilig voel (misschien wel een van de redenen waarom ik zoveel ontwikkelingsprogramma’s heb gevolgd de afgelopen jaren). Hoewel dat best aardig werkt, voelt dat toch niet ok nu ik me er bewust van ben. Ik zou me graag in iedere situatie veilig voelen, alleen en met anderen. Dus hier valt iets moois te ontdekken en ontwikkelen!
De sleutel naar vertrouwen
Een belangrijke sleutel ligt bij het uitspreken van mijn behoeftes en verlangens, dus de eerste vraag die dan bij me opkomt is: wat maakt nu dat ik dat zo moeilijk vind?
Ik ontdekte twee dingen:
In de eerste plaats vind ik harmonie heel belangrijk. En ergens heb ik de overtuiging ontwikkeld, dat mijn behoeftes en verlangens uitspreken tot conflict leidt. Stel dat die andere persoon andere behoeftes en verlangens heeft dan ik… En dan spreken we die allebei uit en is het out there en kunnen we er niet omheen. We verschillen…ahhhhh….conflict! Of nog erger, die ander spreekt het niet uit en doet tegen zijn/haar zin wat ik wil. Nope, dat ga ik niet laten gebeuren, dan pas ik me liever zelf aan.
Daarnaast doe ik er alles aan om geen aandachtstrekker te zijn. Dat is een van de ergste dingen die iemand over me zou kunnen zeggen. Mijn schrikbeeld is dat ik iemand word die met veel drama schreeuwt om aandacht en constant in het middelpunt van de aandacht moet staan. Nou weet ik rationeel wel dat er een heel grijs gebied zit tussen waar ik nu sta en dat schrikbeeld, maar uit angst om als “needy” gezien te worden houd ik toch maar liever mijn mond.
Mijn aanpak en 3 concrete tips
Zoals je waarschijnlijk wel begrijpt, zijn dit nogal fundamentele en impactvolle inzichten voor me.
Waarom kies ik ervoor die hier zo te delen?
Nou ja, om aandacht te trekken natuurlijk;-) Nah, liever omdat jij je mogelijk in mijn ervaring (of een deel ervan) herkent. In dat geval: je bent niet alleen, je bent niet gek én het biedt kansen voor een heel mooi en waardevol ontwikkelingsproces!
Daarom deel ik ook graag met je hoe ik hiermee omga en wat er werkt voor mij:
De eerste stap voor mij is altijd ERKENNEN dat een situatie is zoals die is. Dat doe ik eerst door het voor mijzelf helder te krijgen en te kijken naar wat er nu eigenlijk gebeurt. En een tweede belangrijk aspect voor mij is om het met anderen te delen (het hardop uitspreken is voor mij de krachtigste vorm van erkenning). Het schrijven en delen van deze blog draagt natuurlijk ook bij aan het erkennen van de situatie voor mezelf.
De tweede stap is DOORVOELEN wat het met me doet. Het me niet veilig voelen en ook het binnenhouden van behoeftes en verlangens roept allerlei emoties op. Wat heel natuurlijk is, maar als je je behoeftes en verlangens niet wilt uiten, dan is het vaak (bij mij in ieder geval) zo dat die emoties er ook niet uit mogen. Emoties die er niet uit mogen, hebben de neiging om zich ergens in je lichaam vast te zetten en het is dus belangrijk om die te laten stromen om weer ruimte te maken. Ik zie het als een soort schoonmaak. Vaak komen er tijdens het delen al emoties naar boven. Om nog een laag dieper te gaan vind het persoonlijk fijn om daar wat ondersteuning bij te krijgen. Dit keer heb ik een sessie gedaan waarin ik ondersteund werd om vanuit een situatie waarin ik me niet veilig voelde, alle emoties die dat opriep een voor een te doorvoelen. Wat betekent: erbij blijven en heel bewust die emotie voelen, totdat hij na een paar minuten vanzelf weer wegzakt. Niet perse comfortabel, maar wel super waardevol. Zo kwam er angst voorbij, verdriet, maar ook eenzaamheid. Mezelf helemaal comfortabel (leren) voelen bij al dit soort emoties, maakt dat ik me veiliger voel, want wat een situatie dan ook bij me oproept, ik kan het aan.
De derde stap is HANDELEN op wat ik ontdekt heb. Zoals ik eerder deelde is het uitspreken van mijn behoeftes en verlangens een belangrijke sleutel. De eerste actie is dus om daarmee te gaan oefenen en spelen. Een tip die ik tijdens het weekend kreeg is de 3-minute game in de versie van Betty Martin. Er zit een heel mooi model achter, maar kort gezegd speel je met een partner en stel je elkaar om beurten de vragen (1) Wat kan ik voor jou doen en (2) Wat wil jij voor mij doen? Als je de vragen krijgt oefen je met behoeftes en verlangens uitspreken. Als je de vragen stelt oefen je met grenzen stellen, want als de ander iets vraagt hoef jij dat niet automatisch ook te doen. Kijk voor meer informatie op https://bettymartin.org/videos/.
Mijn tips voor jou:
Erken eens eerlijk voor jezelf: in hoeverre jij eerlijk en open bent over je behoeftes, verlangens en grenzen? Ervan uitgaande dat je mens bent, is je antwoord niet 100% eerlijk en open;
Ga dan eens terug naar een recente situatie, waarin jij niet je behoeftes, verlangens of grenzen uitsprak. Wat voel je in je lichaam als je terugdenkt aan deze situatie? Welke emoties roept het op?
Bedenk wat je kunt doen om dit in het vervolg meer te doen. Ligt je uitdaging in het voelen wat jouw behoeftes en verlangens zijn? Of meer in het uitspreken ervan? De 3-minute game kan een veilige en laagdrempelige manier zijn om hiermee te oefenen.
Als je tot hier gekomen bent met lezen, dan is de kans groot dat je iets herkent van wat ik schrijf. Mocht je ervoor kiezen om net als ik te gaan onderzoeken wat hierin te ontdekken en ontwikkelen valt voor jezelf, dan wens ik je daarbij veel moed, helderheid en zachtheid voor jezelf. En als ik je in dit proces kan ondersteunen, dan doe ik dat natuurlijk met liefde!
Liefs Anneke