top of page
  • Foto van schrijverAnneke

F*ck Valentijnsdag


Photo by Matheus Lira (Unsplash)

Vandaag is het Valentijn. Misschien heb je er super veel zin in en heb je een leuke date gepland. Maar het kan ook dat je het maar commerciële onzin vindt. Of je denkt “f*ck Valentijn, er is helemaal geen liefde om te vieren”.


Toen ik vrijgezel was had ik er in ieder geval een schurfthekel aan (net als aan Tweede Kerstdag trouwens, als iedereen naar zijn schoonfamilie gaat). Dat kleffe happy gedoe.


Ik ervaarde die dagen als confronterend. Ik leek een van de weinigen in mijn omgeving die geen relatie had. Soms had ik wel leuke dates, maar zo vaak liep het na een paar ontmoetingen weer mis. Of ik voelde er zelf niets bij of ik hoorde ineens niets meer van de ander.


Liefdesbang

Op een gegeven moment kreeg ik het boek Liefdesbang. Dat beschrijft hoe kwetsbaar we ons vaak voelen in de liefde. En hoe snel we dan in de angst schieten. Samen komen we in een dans tussen bindingsangst en verlatingsangst. Als de een voelt dat het daten te serieus wordt, begint die zich terug te trekken. De kans is groot dat de ander dan de neiging krijgt om juist meer contact te zoeken. We hebben meestal een “voorkeur” voor de bindingsangst of de verlatingsangst, maar hebben beiden in ons.


Eerst dacht ik “hm nou daar heb ik geen last van, ik heb niet zo snel bindingsangst en ik ben ook niet iemand die heel veel gaat appen als ze niks meer hoort”. Maar toen ging ik lezen… Oef confronterend!


Ik ontdekte bij mezelf een zeer verkapte, maar niet minder destructieve, vorm van verlatingsangst. Ik hield altijd afstand, liet het initiatief vaak bij de ander. Als ik maar even voelde dat de ander zich terugtrok, dan trok ik me nog harder terug. Oh ja en als ik voelde dat de ander wat minder contact opzocht, dan hield ik me natuurlijk vooral sterk. Ik liet niet merken dat dat me onzeker maakte. Alles om maar te voorkomen dat de ander in de bindingsangst zou schieten en ik verlaten zou worden.


Op date

Tot ik drie en een half jaar geleden op date ging met Aik. Na een grappige awkward activiteit (hij nam me mee naar het NK Schaken), raakten we serieus aan de praat. Over relaties en daten. Aik deelde open over zijn neiging tot bindingsangst. Wat mij uitnodigde om ook open te zijn en ik vertelde over mijn verlatingsangst én over het boek.


Heet dat soms Liefdesbang?” zei hij.


Huh? Hij kent het gewoon! Blijkbaar was het hem aangeraden, maar had hij het nog niet gelezen. Dat is hij na onze date gaan doen. En ineens was het thema bespreekbaar terwijl we nog maar heel pril aan het afspreken waren.


Wat een verademing!

De angst had zoveel minder grip op ons, doordat alles out in the open was. Wat overigens echt niet direct betekende dat het gelijk niet meer voorkwam…


Ik kan me nog goed herinneren dat ik na een paar weken daten zijn vrienden in de kroeg tegenkwam. Ik stuurde Aik een foto van mij met zijn vrienden. Hij was een tijdje aan het typen…viel dan weer even stil en toen verscheen er “uhoh…bindingsangst” op mijn scherm. Ik wist gelijk hoe hij zich voelde, schoot zelf even in de verlatingsangst. Maar de volgende dag hadden we het erover en toen bleek het gevoel bij hem alweer weg te zijn.


Andersom was het bij mij iedere keer raak als ik even niets hoorde. Dan dacht ik direct “hm…zou het dan toch klaar zijn nu”, maar steeds vaker durfde ik dat bij hem bespreekbaar te maken. En iedere keer opnieuw kon hij me gerust stellen (meestal was hij door werk in beslag genomen en was er niets aan de hand), waardoor ik me steeds meer open stelde.


Eind deze maand zijn we een half jaar getrouwd, dus inmiddels durf ik wel te zeggen dat we erdoor heen zijn;-) Voor ons heeft vooral de openheid en eerlijkheid naar elkaar goed gewerkt. Met iedere keer dat we de angst bespreekbaar maakten, werd het gevoel kleiner en konden we er met meer afstand naar kijken.

Staying vulnerable is a risk we need to take if we want to experience connection — Brené Brown

We doen overigens nog steeds niet echt aan Valentijnsdag, want nu ben ik zo iemand die het commerciële onzin vindt, haha.


Ook een beetje liefdesbang?

Hoe is dat voor jou? Herken je een vorm van liefdesbang? Mogelijk herken jij als vrijgezel de zoektocht in de prille beginfase tussen jezelf openstellen en wat afstand houden? Of heb je wel een relatie, maar zoek je daarbinnen naar meer vrijheid of juist meer verbinding?


Ik kan je dit boek van harte aanbevelen. Met als kleine waarschuwing vooraf, dat het mogelijk confronterend kan zijn:-) Meer informatie over Liefdesbang.


Ik hoor graag wat het boek met jou doet!



bottom of page