Waarom irriteert het zo als we niet gezien of gewaardeerd worden?
Gisteravond was ik 86 kratten AH boodschappen aan het uitpakken (zo voelde het). En toen ik klaar was zei Aik (mijn partner) “hey, je hebt de schone glaasjes nog niet in de kast gezet”. Nou ik ontplófte!
“Weet je wel hoeveel ik gedaan heb vanavond en het enige wat jij ziet is dat ene dingetje wat ik niet heb gedaan”. Die arme man wist niet wat hem overkwam.
Later realiseerde ik me dat ik gewoon even behoefte had aan erkenning, een basisbehoefte die we allemaal hebben als mens, dus dat is helemaal niet zo gek. En toch is die behoefte de ene keer heel veel sterker dan de andere keer. We bedanken elkaar echt niet altijd voor de afwas en dat is helemaal ok.
Grenzen bewaken
Pas vanmorgen realiseerde ik me wat het is. Als ik zó’n behoefte heb aan erkenning, dan komt dat meestal doordat ik m’n grens ben overgegaan OF ik iets doe voor iemand anders in plaats van voor mezelf.
En gisteravond was het beide. Ik was eigenlijk moe en wilde graag naar bed (mijn grens). En toch ging het doen, want….er zou vandaag iemand langskomen en ik vond het gênant dat die kratten hier dan in de gang zouden staan (nu denk ik…waarom is dat gênant eigenlijk?).
Als ik iets doe waar ik zelf op dat moment zin in heb, dan krijg ik er al energie en een goed gevoel van tijdens het doen. En heb ik na afloop helemaal geen erkenning nodig.
Geven vanuit liefde
En natuuuuurlijk kun je ook uit liefde iets (of veel) voor anderen doen, maar een wijze les die ik laatst leerde is:
Iets geven aan een ander, betekent niet dat het jou ook iets moet kosten
Het gaat erom dat je het doet vanuit condities die voor jou kloppen.
Heel concreet: Als mijn lief vraagt of ik hem even wil masseren (meestal is het andersom), dan kan ik dat doen vanuit een positie waarin ik verkramp of ik ga zo zitten dat ik zelf ook kan ontspannen Als ik mijn hond uit ga laten en het regent, dan kan ik sacherijnig een afgeraffeld rondje lopen of ik doe een goede jas aan een lekker muziekje op en ik maak het leuk voor mezelf
Dus als je het gevoel hebt dat je niet gezien word in wat je doet, vraag jezelf dan eens af:
Voor wie doe ik dit?
Als het niet voor jezelf is: heeft die ander daar wel om gevraagd of heeft hij/zij dit echt nodig?
Zo ja, ben jij ook bereid om dit te geven? Klopt het voor jou om dit te geven?
Zo ja, hoe kun je het dan op zo’n manier doen dat jij er zelf ook energie van krijgt?
Antwoord je op vraag 2 of 3 NEE, dan zou ik zeggen: NIET doen! Tijd om een grens aan te geven.
Uiteindelijk worden anderen er namelijk ook niet gelukkiger van als jij je grenzen over gaat / laat gaan (en dan onverwachts ontploft als je een simpele vraag stelt).
Liefs Anneke